آیا تا به حال احساس کردهاید که باید از شلوغی و هیاهوی زندگی روزمره فاصله بگیرید و در زیباییهای طبیعت غرق شوید؟ اگر چنین ندایی را حس کردهاید، شما تنها نیستید. بک پکینگ یا کولهپشتیگردی راهی منحصر به فرد برای تجربه کردن طبیعت ارائه میدهد و ترکیبی از ماجراجویی، چالش فیزیکی و ارتباط عمیق با محیط زیست را به ارمغان میآورد. چه در حال پیادهروی در جنگلهای انبوه باشید، چه در حال صعود به قلههای کوه یا پرسه زدن در سواحل دورافتاده، بکپکینگ میتواند تجربهای تحولآفرین باشد.
اما قبل از اینکه بندهای کفش پیادهرویتان را ببندید و به راه بیافتید، مهم است بدانید که بکپکینگ تنها به معنای برداشتن یک کولهپشتی و سر به بیابان گذاشتن نیست. این کار نیاز به برنامهریزی دقیق، تجهیزات مناسب و مقدار قابل توجهی از آمادگی دارد تا سفر شما نه تنها لذتبخش بلکه ایمن نیز باشد. در این راهنمای جامع، ما شما را با جنبههای اساسی بکپکینگ آشنا میکنیم، از انتخاب تجهیزات مناسب گرفته تا درک مسیریابی، تغذیه و ایمنی. تا پایان مطالعه این مطلب، آماده خواهید بود تا یک سفر بکپکینگ موفق و به یادماندنی را برنامهریزی کنید.
برنامهریزی سفر بک پکینگ
انتخاب مقصد
اولین گام در برنامهریزی سفر بکپکینگ شما، انتخاب مقصدی است که با سطح تجربه، علایق و تواناییهای فیزیکی شما مطابقت داشته باشد. برای مبتدیان، معمولاً بهتر است با سفرهای کوتاهتر در مسیرهای از پیش تعیین شده شروع کنند. پارکهای ملی و دولتی گزینههای فراوانی را با مسیرهای مشخص، امکانات قابل دسترسی و مناظر زیبا ارائه میدهند.
هنگام انتخاب مقصد، عواملی مانند شرایط آب و هوایی و زمان سال را در نظر بگیرید. برخی از مسیرها ممکن است به دلیل ارتفاع، مسیرهای سنگی یا عبور از آب و گل چالشبرانگیزتر باشند، در حالی که مسیرهای دیگر ممکن است آسانتر باشند. علاوه بر این، شرایط آب و هوایی را برای زمانی که قصد سفر دارید بررسی کنید. این امر به شما کمک میکند که آمادگی داشته باشید و تجهیزات مناسبی با خود ببرید و از موقعیتهای خطرناک مانند سیلهای ناگهانی، برف و باران یا گرمای شدید جلوگیری کنید.
تحقیق در مورد مقصد شما کلیدی است. از افرادی که با منطقه آشنا هستند مشورت بگیرید و نقشهها و کتابهای راهنما را بررسی کنید تا بدانید انتظار چه چیزهایی را باید داشته باشید. وبسایتهایی مانند AllTrails و اپلیکیشنهایی مانند Gaia GPS میتوانند بینشهای ارزشمندی از دیگر کوهنوردان، از جمله شرایط مسیر، سطح دشواری و مکانهای پیشنهادی برای کمپ کردن را ارائه دهند. هر چه بیشتر در مورد مقصد خود بدانید، آمادگی بیشتری خواهید داشت.
تنظیم بودجه
اگرچه بکپکینگ به عنوان یک روش مقرون به صرفه برای طبیعتگردی معروف است، اما همچنان مهم است که بودجهای را برای خود تنظیم کنید تا از هزینههای غیرمنتظره جلوگیری کنید. ابتدا هزینههای تجهیزات، حمل و نقل، غذا، مجوزها و سایر لوازم ضروری را در نظر بگیرید.
تجهیزات احتمالاً بزرگترین هزینه اولیه شما خواهد بود، به ویژه اگر برای بار اول میخواهید به بکپکینگ بپردازید. با این حال، نیازی نیست همه چیز را نو بخرید. اگر که برای سرمایهگذاری بلندمدت مطمئن نیستید، میتوانید تجهیزاتتان را از یک فرد با تجربه قرض بگیرید یا اجاره کنید یا تجهیزات دست دوم خریداری کنید.
هزینههای حمل و نقل میتواند نسبت به فاصلهتان از خانه و مسافتی که میخواهید طی کنید نوسان باشد. اگر با ماشین سفر میکنید، هزینه سوخت و پارکینگ را در نظر بگیرید. برای مقصدهای دورتر، ممکن است نیاز به بلیط هواپیما، بلیط قطار یا سایر اشکال حمل و نقل داشته باشید.
هزینههای غذا و لوازم پخت و پز میتوانند زیاد شوند، به ویژه اگر غذاهای مخصوص یا غذای خشک خریداری کنید. با این حال، با کمی برنامهریزی میتوانید با آمادهسازی غذاهای خود در خانه در هزینههای خود صرفهجویی کنید.
برنامه ریزی
اگرچه بخشی از جذابیت بکپکینگ در آزادی اکتشاف است، داشتن یک برنامه سفر اساسی برای مبتدیان حیاتی است. داشتن یک برنامه منظن به شما کمک میکند تا از مسیر و مقصدتان دور نشوید، زمان خود را مدیریت کنید و مطمئن شوید که هر روز قبل از تاریکی به کمپ خود میرسید.
ابتدا مسیر خود را ترسیم کرده و آن را به قسمتهای قابل مدیریت تقسیم کنید.به سطح آمادگی جسمانی خود و مقدار مسافتی که روزانه به راحتی میتوانید طی کنید توجه کنید و برای خودتان برنامهای فشرده و خسته کننده ننویسید. یک قاعده کلی این است که برای مسیرهای نسبتاً مسطح، روزانه 10-15 مایل برنامهریزی کنید، اما این مقدار بستگی به دشواری مسیر پیشرو دارد.
سپس، مکانهای مناسب کمپ کردن در طول مسیر خود را شناسایی کنید. بسیاری از مسیرهای محبوب مناطق کمپینگ مشخصی دارند، در حالی که ممکن است دیگران کمپینگ پراکنده (کمپینگ خارج از مناطق تعیینشده) را تحت مقررات خاصی مجاز بدانند. مطمئن شوید که با قوانین و دستورالعملهای منطقهای که سفر میکنید آشنا هستید.
برنامه سفر خود را که شامل جزئیاتی مانند مسیر برنامهریزیشده، مسافت روزانه پیشبینیشده، مکانهای احتمالی کمپ کردن و تاریخ بازگشت مورد انتظارتان است با یک دوست یا عضو خانواده معتمد به اشتراک بگذارید. این اطلاعات در صورت بروز بحرانی غیر منتظره میتواند بسیار ارزشمند باشد.
تجهیزات ضروری برای بک پکینگ
انتخاب کولهپشتی
کولهپشتی شما احتمالاً مهمترین وسیله در کولهپشتیگردی یا بکپکینگ است که در سفر خود به همراه خواهید داشت. یک کولهپشتی تنها یک محفظه برای وسایل شما نیست؛ بحث راحتی و تحرک شما در طول مسیر پیشروست. هنگام انتخاب کولهپشتی، عوامل زیر را در نظر بگیرید:
1. اندازه و ظرفیت: ظرفیت کولهپشتی معمولاً بر حسب لیتر اندازهگیری میشود. برای یک سفر چند روزه، کولهپشتی با ظرفیت 50-65 لیتر معمولاً کافی است. این ظرفیت به شما امکان میدهد تا تمامی ملزومات خود را، بدون اضافه کردن بار بیش از حد حمل کنید. با این حال، اگر در حال برنامهریزی برای یک سفر کوتاهتر هستید، ممکن است یک کولهپشتی کوچکتر (35-50 لیتر) مناسبتر باشد.
2. تناسب و راحتی: تناسب مناسب کولهپشتی نسبت به بدن شما برای جلوگیری از ناراحتی و آسیب ضروری است. کولهپشتی شما باید به طور محکم بر روی پشت شما قرار گیرد و وزن آن به طور یکنواخت بر روی باسن و شانههای شما توزیع شود. برخی از فروشگاههای لوازم کوهنوردی خدماتی برای تنظیم کولهپشتی ارائه میدهند که با کمک آنها میتوانید کولهپشتیهایی را که داخل آنها پر شده است امتحان کنید تا بهترین کولهپشتی برای بدن خود را پیدا کنید. بندهای قابل تنظیم، کمربند پددار و یک صفحه پشتی با تهویه مناسب ویژگیهای طلایی یک کولهپشتی مناسب هستند.
3. وزن: وزن کولهپشتی اهمیت دارد، به ویژه از آنجاکه قرار است آن را برای مسافتهای طولانی حمل کنید. کولهپشتیهای سبک وزن محبوب هستند، اما اغلب ویژگیهای کمتری دارند یا پدهای کمتری دارند. کولهپشتیای که به طور متعادل هم وزن مناسبی دارد و هم برای شما راحت است ایدهآل است.
4. سازماندهی: در نظر بگیرید که یک کولهپشتی چگونه سازماندهی شده است، از جمله تعداد و محل جیبها، محفظهها و نقاط دسترسی (مانند بارگذاری از بالا، بارگذاری از جلو یا بارگذاری از کنار). داشتن دسترسی آسان به آیتمهای پرمصرف مانند بطریهای آب، تنقلات یا یک کت بارانی میتواند سفر شما را لذتبخشتر کند.
تجهیزات خواب
یک خواب شبانه خوب برای حفظ انرژی و روحیه در مسیر بسیار مهم است. تجهیزات خواب شما باید سبک، فشرده و مناسب شرایطی باشد که با آن روبرو خواهید شد.
1. کیسه خواب: کیسه خوابی انتخاب کنید که برای پایینترین دمایی که انتظار میرود با آن روبرو شوید، مناسب باشد. کیسه خوابهای پر سبک هستند و خوب داخل کولهپشتی فشرده میشوند، اما در صورت خیس شدن، خاصیت عایقی خود را از دست میدهند. در مقابل، کیسه خوابهایی که از الیاف مصنوعی ساخته شدهاند سنگینتر هستند، اما در شرایط مرطوب بهتر عمل میکنند. همچنین، به شکل کیسه خواب توجه کنید – کیسه خوابهای مومیایی یا همان کیسه خوابهای کلاهدار حرارت بیشتری دارند، در حالی که کیسه خوابهای مستطیلی ساده فضای بیشتری برای حرکت فراهم میکنند.
2. تشک خواب: تشک خواب دو هدف دارد: راحتی و عایقبندی. سه نوع اصلی تشک خواب وجود دارد: تشکهای فوم با سلول بسته، تشکهای خود بادشو و تشکهای هوایی. تشکهای فوم با سلول بسته با دوامترین و مقرون به صرفهترین گزینه هستند، اما میتوانند حجیم باشند و راحتی کمتری را ارائه دهند. تشکهای خود بادشو تعادلی خوب بین راحتی، گرما و سهولت استفاده ارائه میدهند، در حالی که تشکهای هوایی سبکترین و فشردهترین گزینه هستند، اگرچه ممکن است بیشتر مستعد سوراخ شدن و خراب شدن باشند.
3. بالش: اگرچه ضروری نیست، اما یک بالش سبک مخصوص بکپکینگ میتواند کیفیت خواب شما را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. بالشهای بادی فوق سبک برای بکپکینگ طراحی شدهاند، یا میتوانید از یک کیسه یا روبالشی پر از لباس به عنوان بالش موقتی استفاده کنید.
لباس و کفش
لباس مناسب میتواند تفاوت بزرگی در راحتی و ایمنی شما در مسیر ایجاد کند. پیشنهاد میشود نسبت به آب و هوای مسیرتان، چند لایه لباس بپوشید. چند لایه لباس پوشیدن به شما اجازه میدهد با تغییر شرایط، دمای بدن خود را تنظیم کنید.
1. لایههای پایه: لایه پایه شما باید رطوبت را از پوست دور کند تا شما را خشک نگه دارد. لباسهایی از جنس پشم مرینو یا پارچههای مصنوعی ایدهآل هستند. از پنبه اجتناب کنید، زیرا رطوبت را نگه میدارد و میتواند منجر به سایش پوست و ناراحتی شود.
2. لایههای عایق: لایههای عایق حرارت بدن را به دام میاندازند تا شما را گرم نگه دارند. ژاکتهای پشمی فلیس، ژاکتهای عایق شده با پر یا الیاف مصنوعی و بلوزهای حرارتی گزینههای خوبی هستند. انتخاب شما باید بر اساس دماهای پیشبینی شده و سطح راحتی شخصی شما باشد.
3. لایههای بیرونی: یک لایه بیرونی یا پوسته،از شما در برابر باد و باران محافظت میکند. به دنبال ژاکتها و شلوارهای ضد آب و قابل تنفس باشید که به راحتی بتوان آنها را داخل کولهپشتی خود قرار دهید. موادی مانند گورتکس به خاطر ترکیب ضد آبی و قابلیت تنفسشان محبوب هستند.
4. کفش: به هنگام بکپکینگ، کفشهای شما شاید مهمترین عنصر لباسهایتان باشند. کفشهای پیادهروی مناسب باید از پاهای شما محافظت کنند. قبل از سفر کمی کفشهایتان را بپوشید یا نرمش دهید تا از ایجاد تاول جلوگیری کنید، مخصوصا اگر کفشهایتان را به تازگی خریداری کردهاید. آنها را با جورابهای رطوبتگیر (از جنس پشم یا الیاف مصنوعی) همراه کنید تا پاهایتان خشک و راحت بمانند. در صورت پیادهروی در شرایط مرطوب، گلآلود یا برفی، گترها میتوانند بسیار مفید و کارآمد باشند.
تجهیزات آشپزی
آشپزی در طبیعت میتواند نسبت به ترجیحات شما و طول مدت سفر شما ساده یا پیچیده باشد. آنچه برای آشپزی در طول مدت بکپکینگ نیاز دارید:
1. اجاق گاز: یک اجاق گاز سبک مخصوص بکپکینگ برای پخت و پز و جوشاندن آب ضروری است. اجاقهای کپسولی به خاطر سهولت استفاده و قابل اطمینان بودنشان محبوب هستند، در حالی که اجاقهایی که از سوخت مایع استفاده میکنند در شرایط سختتر و دشوارتر هم قابل استفاده هستند. اجاقهای چوبی یک گزینه فوقالعاده سبک هستند، اما نیاز به دسترسی به سوخت خشک دارند.
2. ظروف آشپزی: یک قابلمه یا تابه کوچک، همراه با یک قاشق چنگالی یا ظروف سبک دیگر، برای بیشتر سفرهای بکپکینگ کافی است. ظروف تیتانیومی به خاطر سبک بودن و دوامشان محبوب هستند. اگر قصد دارید غذاهای پیچیدهتری بپزید، یک تابه یا قابلمه بزرگتر را در نظر بگیرید.
3. سوخت: مطمئن شوید که به اندازه کافی سوخت برای پخت و پز خود به همراه دارید، با توجه به تعداد وعدههایی که قصد دارید تهیه کنید و شرایطی که قرار است تجربه کنید سوخت کافی با خود ببرید؛ آشپزی در دماهای سردتر یا ارتفاعات بالاتر ممکن است نیاز به سوخت بیشتری داشته باشد.
4. سیستم تصفیه آب: نوشیدن آب کافی بسیار مهم است، و شما به یک روش مطمئن برای تصفیه آب از منابع طبیعی هنگام بکپکینگ نیاز خواهید داشت. گزینههایتان شامل فیلترهای پمپی، فیلترهای گرانشی، فیلترهای فشاری، روشهای شیمیایی (مانند قرصهای ید یا دیاکسید کلر) و تصفیهکنندههای UV یا فرابنفش است. هرکدام مزایا و معایب خود را دارند – فیلترها مؤثر هستند اما ممکن است حجیم باشند، روشهای شیمیایی سبک هستند اما نیاز به زمان بیشتری دارند، و تصفیهکنندههای فرابنفش UV سریع هستند اما به باتری نیاز دارند. سیستمی را انتخاب کنید که به بهترین شکل با نیازهایتان و محیطی که به آنجا میروید، سازگار باشد.
5. ذخیرهسازی غذا: در برخی مناطق، شما نیاز دارید که از غذای خود در برابر حیات وحش، به ویژه خرسها، محافظت کنید. محفظههای ضد خرس، کانتینرهای سختی هستند که حیوانات نمیتوانند آنها را باز کنند، و در بسیاری از نقاط طبیعی مورد نیازند. کیسههای ضد خرس که میتوان آنها را از یک درخت آویزان کرد، جایگزینی سبکتر هستند اما نیاز به تکنیکهای مناسب دارند تا مؤثر باشند. همیشه غذای خود را حداقل ۳۰ متر از کمپ خود دور نگه دارید.
ابزارها و مهارتهای مسیریابی
نقشهها و قطبنماها
در عصر اطلاعات، فضای مجازی و دیجیتال، تکیه کردن به دستگاههای GPS و تلفنهای هوشمند برای مسیریابی آسان است، اما مهارتهای سنتی مسیریابی با نقشه و قطبنما در مناطق بکر که ممکن است آنتن نداشته باشید، یا باطریهایتان خالی شوند، بینظیر هستند. یک نقشه توپوگرافیک نمای دقیقی از زمین ارائه میدهد، از جمله تغییرات ارتفاع، منابع آبی و مسیرها.
یادگیری خواندن یک نقشه توپوگرافیک مهارتی است که هر طبیعتگردی باید داشته باشد. به دنبال ویژگیهای کلیدی مانند خطوط تراز که نشاندهنده تغییرات ارتفاع هستند، بگردید و از آنها برای برنامهریزی مسیر خود و تخمین سختی مسیر استفاده کنید. همیشه یک نقشه فیزیکی از منطقه خود حمل کنید، حتی اگر قصد استفاده از دستگاه GPS دارید.
یک قطبنما ابزار مسیریابی شما را تکمیل میکند و به شما کمک میکند در شرایط مهآلود که دید کمی دارید یا زمانی که مسیرها به خوبی علامتگذاری نشدهاند، راه را پیدا کنید. قبل از سفر خود مهارتهای پایهای استفاده تز قطبنما را یاد بگیرید و تمرین کنید؛ مانند تشخیص جهت و جهتیابی با نقشه. برخی نقشهها دارای خطوط انحراف مغناطیسی هستند که به شما کمک میکنند تفاوت بین شمال واقعی و شمال مغناطیسی را تشخیص دهید.
دستگاههای GPS
در حالی که نقشه و قطبنما ضروری هستند، یک دستگاه GPS میتواند یک ابزار پشتیبان مفید باشد، به ویژه در سفرهای طولانیتر یا پیچیدهتر. بسیاری از گوشیهای هوشمند دارای قابلیت GPS هستند و برنامههای زیادی برای مسیریابی در فضای باز مانند Gaia GPS یا AllTrails وجود دارد. با این حال، برای سفرهای طولانی که عمر باتری شما یک مسئله مهم است و ممکن است باعث نگرانی شما شود، یک دستگاه GPS اختصاصی با باتریهای قابل تعویض یا یک شارژر خورشیدی ممکن است گزینه بهتری باشد.
هنگام استفاده از دستگاه GPS، حتماً نقشهها را برای استفاده آفلاین قبل از حرکت دانلود کنید، زیرا سرویسهای تلفن همراه اغلب در مناطق دورافتاده آنتن نمیدهند و قابل اعتماد نیستند. از عمر باتری خود آگاه باشید و اگر قصد دارید از GPS خود استفاده کنید، در نظر داشته باشید که یک پاوربانک به همراه خود داشته باشید.
غذا و آب
برنامهریزی برای وعدههای غذایی
برنامهریزی برای وعدههای غذایی در طول یک سفر بکپکینگ شامل نگه داشتن تعادل بین وزن مواد، تغذیه و راحتی است. غذاهای با کالری بالا و سبک ایدهآل هستند، زیرا انرژی مورد نیاز را بدون افزودن حجم اضافی به کولهپشتی شما فراهم میکنند. غذاهای خشک یا یخزده به دلیل سهولت در تهیه بسیار محبوب هستند – فقط آب جوش اضافه کنید و منتظر بمانید. این غذاها همچنین به خوبی فشرده میشوند و وزن کمی دارند.
برای گزینهای مقرونبهصرفهتر، میتوانید غذای خود را آماده کنید با استفاده از موادی مانند برنج فوری، پاستا، سبزیجات خشکشده و منابع پروتئین مانند گوشت خشکشده (جرکی) یا تن ماهی کنسرو شده میتوانید وعدههای غذای کامل و سبک داشته باشید. میانوعدهها را فراموش نکنید – آجیلها و غلات، میوههای خشکشده برای انرژی گرفتن در حین حرکت عالی هستند.
تعادل غذایی: وعدههای غذایی خود را در نظر بگیرید. بکپکینگ کالری زیادی میسوزاند، بنابراین شما به ترکیبی از کربوهیدراتها برای انرژی سریع، پروتئین برای ترمیم عضلات و چربیها برای سوخت طولانیمدت نیاز دارید. با توجه به اندازه بدنتان، دشواری مسیر و متابولیسم شخصیتان، برای حدود 2500 تا 4500 کالری در روز برنامهریزی کنید.
کنترل وعدهها مهم است. فقط آنچه که نیاز دارید را بستهبندی کنید تا از حمل وزن اضافی جلوگیری شود، اما از خوردن غذا غافل نشوید. همیشه کمی غذای اضافی برای یک تاخیر پیشبینی نشده یا موارد اضطراری به همراه داشته باشید.
تصفیه آب
دسترسی به آب تمیز یکی از ملاحظات حیاتی در بکپکینگ است. اگرچه بسیاری از مسیرها دارای منابع آب قابل اعتماد مانند جویبارها، دریاچهها یا چشمهها هستند، شما باید هر آبی که جمعآوری میکنید را تصفیه کنید تا در برابر پاتوژنهایی مانند Giardia، Cryptosporidium و باکتریها محافظت کنید.
فیلترهای آب یکی از رایجترین روشهای تصفیه هستند. فیلترهای آب آلودگیهای آب را از طریق یک غشای ریز از بین میبرند. برخی از فیلترها همچنین شامل کربن فعال برای بهبود طعم و حذف مواد شیمیایی هستند.
روشهای شیمیایی مانند قرصهای ید یا قطرههای دیاکسید کلر، سبک و به آسانی قابل استفاده هستند، این سبکی و سادگی آنها را به یک گزینه پشتیبان خوب تبدیل میکند. با این حال، ممکن است طعم ناخوشایندی داشته باشند و برخی پاتوژنها در برابر روشهای شیمیایی مقاومتر هستند و این امر باعث میشود روشهای شیمیایی نیاز به زمان طولانیتری برای تصفیه داشته باشند.
تصفیهکنندههای UV از نور فرابنفش برای کشتن باکتریها، ویروسها و پروتوزوا استفاده میکنند. آنها سریع و مؤثر هستند، اما نیاز به باتری دارند و در آب گلآلود تأثیر کمتری دارند، زیرا ذرات خاک و گل میتوانند نور UV را مسدود کنند.
صرف نظر از روشی که انتخاب میکنید، همیشه یک روش پشتیبان به همراه داشته باشید. فیلترتان ممکن است خراب شود، یا ممکن است قرصهایتان تمام شوند، بنابراین داشتن یک گزینه ثانویه برای اطمینان از دسترسی همیشگی به آب آشامیدنی ضروری است.
ایمنی و کمکهای اولیه
لوازم ضروری کیت کمکهای اولیه
یک کیت کمکهای اولیه کامل بخش حیاتی از تجهیزات بکپکینگ شماست. حداقل، کیت شما باید شامل موارد زیر باشد:
– **باندها و گاز** برای درمان بریدگیها و خراشها.
– **نوار چسب** برای بستن پانسمانها.
– **دستمالهای ضدعفونیکننده** یا پمادها برای تمیز کردن زخمها.
– **درمان تاول** مانند مولسکین یا باندهای تاول.
– **مسکنها** مانند ایبوپروفن یا استامینوفن.
– **پنس** برای برداشتن تراشهها یا کنهها.
– **قیچی** برای بریدن نوار، گاز یا لباس.
– **دستکشهای پزشکی** برای محافظت از خود و دیگران هنگام درمان زخمها.
– **داروهای شخصی** که ممکن است نیاز داشته باشید، از جمله یک اپیپن EpiPen اگر آلرژی شدید دارید.
در نظر داشته باشید که در یک دوره کمکهای اولیه در طبیعت شرکت کنید تا یاد بگیرید چگونه به طور مؤثر از کیت خود استفاده کنید و با مسائل پزشکی رایج در مناطق بکر آشنا شوید. این دورهها همه چیز را از مدیریت زخم و بستن استخوانهای شکسته تا مقابله با سرمازدگی، گرما زدگی و کمآبی پوشش میدهند.
آمادگی در مواقع اضطراری
آمادگی برای شرایط اضطراری زمانی که کیلومترها از تمدن دور هستید، حیاتی است. همیشه این ده وسیله ضروری زیر را به همراه داشته باشید:
- ابزارهای مسیریابی (نقشه، قطبنما، GPS).
- ابزار حفاظت در برابر اشعه خورشید (عینک آفتابی، کرم ضد آفتاب).
- عایقبندی (لباس اضافی).
- روشنایی (چراغ پیشانی، چراغ قوه).
- لوازم کمکهای اولیه.
- آتش (کبریت، فندک، آتشزنه).
- کیت تعمیر و ابزارها (چاقو، آچار همهکاره).
- تغذیه (غذای اضافی).
- آب آشامیدنی (آب اضافی).
- پناهگاه اضطراری (چادر یا سایهبان، پتوی اضافی).
یک دستگاه ارتباطی اضطراری مانند یک پیامرسان ماهوارهای یا دستگاه پخشکننده شخصی موقعیت (PLB) هم پیشنهاد میشود، به خصوص اگر به مناطق دورافتاده میروید. این دستگاهها به شما اجازه میدهند که سیگنالهای اضطراری ارسال کنید و موقعیت خود را به امدادگران اطلاع دهید؛ حتی زمانی که از پوشش شبکههای ارتباطی خارج هستید.
آمادگی جسمانی برای بکپکینگ
بکپکینگ میتواند از نظر فیزیکی چالشبرانگیز باشد، بنابراین آمادهسازی بدنی برای چالشهای مسیر مهم است. یک روتین ورزشی که شامل تمرینات کاردیو، تقویت عضلات و تمرینات انعطافپذیری باشد، به شما کمک میکند استقامت و قدرت لازم برای پیادهرویهای طولانی را کسب کنید.
1. کاردیو: فعالیتهایی مانند پیادهروی، دویدن، دوچرخهسواری یا شنا استقامت قلبی عروقی شما را بهبود میبخشد که برای روزهای طولانی در مسیر ضروری است. سعی کنید حداقل 30 دقیقه تمرین کاردیو با شدت متوسط تا شدید 3-5 بار در هفته انجام دهید.
2. تمرینات تقویتی: بر تقویت عضلات پاها، عضلات مرکزی یا کُر و بالاتنه تمرکز کنید. تمریناتی مانند اسکوات، لانژ، ددلیفت و پلهنوردی به شما کمک میکنند که یک کولهپشتی سنگین را بر روی زمین ناهموار حمل کنید. تمرینات مربوط به عضلات مرکزی بدن مانند پلانک، چرخش روسی و پل زدن، پایداری و تعادل شما را بهبود میبخشند.
3. انعطافپذیری و تعادل: یوگا و تمرینات کششی میتوانند انعطافپذیری شما را بهبود بخشند که برای حرکت در زمینهای ناهموار و جلوگیری از آسیبها مهم است. تمرینات تعادلی مانند ایستادن بر روی یک پا یا استفاده از تخته تعادل نیز میتوانند مفید باشند.
4. تمرینات پیادهروی: یکی از بهترین راهها برای آمادهسازی برای بکپکینگ این است که با کولهپشتی سنگین به پیادهرویهای کوتاهتر بروید. با پیادهرویهای روزانه شروع کنید و به تدریج وزن کولهپشتی و مسافت پیموده شده را افزایش دهید. این کار به شما کمک میکند تا به حمل تجهیزات خود عادت کنید و مشکلات احتمالی با کفش یا تناسب کولهپشتی را قبل از سفر بزرگ خود شناسایی کنید.
شروع اولین سفر بکپکینگ شما یک ماجراجویی هیجانانگیز است که به آمادگی دقیق، تجهیزات مناسب و ذهنیت قوی نیاز دارد. با پیروی از مراحل ذکر شده در این راهنما، شما به خوبی آمادگی این را خواهید داشت تا از زیبایی و چالشهای طبیعت وحشی لذت ببرید. به یاد داشته باشید که هر سفر یک تجربه آموزشی است و حتی بکپکرهای باتجربه نیز با هر ماجراجویی جدید مهارتها و تجهیزات خود را بهبود میبخشند. از سفر لذت ببرید، انعطافپذیر باشید و از ایجاد تغییرات در صورت نیاز نترسید. مهمترین بخش بکپکینگ لذت بردن از تجربه و ارتباط با طبیعت است، چه در حال پیادهروی در جنگلهای متراکم باشید، چه در حال صعود به قلههای کوهها یا کاوش در مناطق دورافتاده.
به یاد داشته باشید که با شروع از مسیرهای آسانتر و کوتاهتر، به تدریج به سمت سفرهای چالشبرانگیزتر بروید. بهتر است تجربهای مثبت و قابل مدیریت در یک پیادهروی کوتاهتر و آسانتر داشته باشید تا اینکه مسئولیت بزرگی را بر عهده بگیرید که ممکن است موجب ناامیدی شود. تکاورکو میتواند برای اولین سفر شما تا صدمین سفر شما برای انتخاب تجهیزات مناسب و باکیفیت کمک کند.
سوالات متداول
1. کولهپشتی من چقدر باید وزن داشته باشد؟
– کولهپشتی شما نباید به طور کلی بیش از 20-25٪ وزن بدن شما باشد. به عنوان مثال، اگر وزن شما ۶۸ کیلوگرم است، سعی کنید کولهپشتیای که حمل میکنید بین ۱۳ تا ۱۶ پوند وزن داشته باشد. این امر کمک میکند تا شما همه وسیلههای ضروری را حمل کنید بدون اینکه وزن اضافی کولهپشتیتان باعث خستگی یا آسیب شود. با کسب تجربه بیشتر، بهتر میتوانید نیازهای خود را ارزیابی کرده و وزن کولهپشتی خود را بهینهسازی کنید.
2. بهترین راه برای جلوگیری از تاول زدن هنگام پیادهروی چیست؟
– کلید جلوگیری از تاول، انتخاب کفش مناسب و مراقبت از پاهایتان است. از کفشهای پیادهروی یا بوتهای مناسب و جورابهای جذبکننده رطوبت استفاده کنید. پوشیدن جورابهای لایهای میتواند به کاهش اصطکاک کمک کند و استفاده از نوار چسب یا پد تاول در نقاط حساس پیش از وقوع مشکل مؤثر است. به طور مرتب در زمان استراحت پاهای خود را بررسی کنید و در صورت لزوم جورابهایتان را با یک جفت جوراب خشک عوض کنید. تمیز و خشک نگه داشتن پاهایتان در طول سفر تفاوت زیادی ایجاد میکند.
3. چگونه از غذاهای خود در برابر حیوانات وحشی محافظت کنم؟
– محافظت از غذاهای شما در برابر حیوانات وحشی، بهویژه در مناطقی که خرسها حضور دارند، برای ایمنی شما و سلامت حیوانات بسیار ضروری است. از کانتینرهای ضد خرس استفاده کنید که در بسیاری از مناطق جنگلی مورد نیاز است، یا غذای خود را بهدرستی در کیسههای ضد خرس و در ارتفاع ۳-۴ متری از زمین و ۱ تا ۲ متری از تنه درخت آویزان کنید. برای کاهش احتمال جذب حیوانات به منطقه خوابتان، از پختوپز یا غذا خوردن در نزدیکی چادرتان خودداری کنید.
4. اگر گم شدم، چه کار کنم؟
– اگر گم شدید، در اولین قدم سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و از اضطراب پرهیز کنید. در یک مکان بمانید و با استفاده از نقشه و قطبنما یا دستگاه GPS تلاش کنید محل خود را مشخص کنید. اگر نتوانستید راه بازگشت را پیدا کنید،از سیگنالهایی مانند پهن کردن لباسهایی که رنگ روشن دارند یا استفاده از سوت برای جلب توجه استفاده کنید. اگر دسترسی به خدمات تلفنی دارید، با مراکز کمک تماس بگیرید و جزئیات مکان خود را ارائه دهید. همیشه قبل از حرکت، مسیر سفر خود را به شخصی اطلاع دهید تا در صورت عدم بازگشت به موقع، به مقامات هشدار دهد.
5. چگونه میتوانم تأثیر محیطی خود را در طول بکپکینگ به حداقل برسانم؟
– برای به حداقل رساندن تأثیر محیطی، به اصول Leave No Trace یا اصول “ردی بر جا نگذاشتن” پایبند باشید. از مسیرها و کمپهای مشخص شده استفاده کنید و از دستکاری ویژگیهای طبیعی خودداری کنید. تمام زبالههای خود، از جمله بقایای غذا و موارد قابل تجزیه مانند پوست پرتقال را جمعآوری کرده و فضولات انسانی را به درستی دفع کنید. از صابون در نزدیکی منابع آب استفاده نکنید و تأثیر روشن کردن آتش را با استفاده از اجاق برای پختوپز به جای برپا کردن یک آتش آزاد به حداقل برسانید. این روشها به حفظ طبیعت وحشی برای ماجراجویان آینده کمک میکنند.